SPF
Banner Image

PRZEGLĄD

Trądzik pospolity zaliczany jest do najczęściej występujących chorób skóry. Kiedy o nim mówimy, najczęściej mamy na myśli nastolatków, którzy przechodzą okres dojrzewania, czego nieodłącznym elementem jest tłusta skóra i obecne na niej niedoskonałości. Mimo to trądzik jest chorobą, która występuje także wśród osób dorosłych. Jest to szczególnie zauważalne na przestrzeni ostatnich lat wskutek zmian środowiskowych, jak i stylu życia. Mówiąc o trądziku, warto jednak pamiętać, że pod tą nazwą mogą kryć się różne odmiany tej dermatozy. Te mogą różnić się od siebie objawami, przebiegiem oraz przyczynami występowania. Dowiedz się, jakie odmiany trądziku pospolitego mogą wystąpić na skórze oraz jak sobie z nimi radzić.

Trądzik pospolity – odmiany

Jak wspomniano, trądzik pospolity (acne vulgaris) to najczęściej występująca dermatoza. Ze względu na charakter występowania funkcjonuje także pod inną nazwą – trądziku młodzieńczego. Statystyki informują, że z każdym kolejnym sezonem obserwuje się obniżenie wieku wystąpienia objawów choroby. Stąd, jeśli pojawia się po 25. roku życia, określa się go jako trądzik wieku dorosłego. Dodatkowo obserwuje się wydłużony czas jego trwania. To sprawia, że z trądzikiem zmagają się również osoby dorosłe, nawet po 40. roku życia.

Trądzik młodzieńczy w dużej mierze posiada swoje źródło w uwarunkowaniach genetycznych. Oprócz tego jego źródło tkwi w nadmiernej produkcji sebum, która kontrolowana jest przez hormony płciowe, a dokładniej androgeny. Ich podwyższony poziom powoduje nadmierny rozrost gruczołów łojowych, a co za tym idzie – zbyt dużą ilość produkowanego sebum przez gruczoły łojowe, co prowadzi do ich zatkania.

Do powstawania trądziku pospolitego przyczyniają się także zaburzenia w rogowaceniu mieszków włosowych. To sprawia, że martwe komórki nie są w stanie ulec złuszczeniu, ale gromadzą się, powodując zatykanie ujść mieszków włosowych.

Oprócz tego istnieje cały szereg czynników, które mają wpływ na nasilanie się zmian trądzikowych, jak nadmierne wydzielanie sebum, powstawanie zaskórników czy pojawianie się wykwitów skórnych o charakterze zapalnym. Można do nich zaliczyć:

  • zaburzenia hormonalne - w czasie dojrzewania zwiększa się aktywność estrogenów i androgenów. Te przyczyniają się do aktywacji gruczołów łojowych i często nadmiernej produkcji łoju. Zaburzenia hormonalne mogą jednak dotyczyć również osób dorosłych, które zmagają się z problemami endokrynologicznymi;
  • stres – kortyzol, czyli hormon stresu, wpływa na zwiększoną aktywność gruczołów łojowych i nadmierną produkcję łoju;
  • zażywanie niektórych leków – niektóre leki mogą mieć wpływ na wystąpienie niedoskonałości;
  • złe nawyki żywieniowe - do powstawania trądziku przyczynia się spożywanie gotowych, wysokoprzetworzonych potraw o wysokim indeksie glikemicznym. Na zaostrzenie trądziku może mieć również wpływ spożywanie nabiału i produktów mlecznych oraz picie alkoholu;
  • nieodpowiednią pielęgnację – tutaj zalicza się kremy lub podkłady o bardzo ciężkiej i zatykającej pory konsystencji, ale również niewłaściwie dobrane kosmetyki pielęgnacyjne, jak zbyt mocno oczyszczający żel, za często wykonywany peeling mechaniczny czy silnie złuszczający tonik zaburzają warstwę hydrolipidową skóry, czego efektem jest nadprodukcja sebum;
  • klimat – gwałtowne zmiany klimatu mogą mieć wpływ na nasilenie objawów. Trądzik szczególnie rozwija się w klimacie, gdzie panuje wilgotność i wysokie temperatury – to idealne warunki dla rozwoju bakterii;
  • zanieczyszczenia – zauważa się, że trądzik częściej pojawia się wśród mieszkańców dużych miast, w których znajduje się znacznie więcej zanieczyszczeń. Pyły i drobinki znajdujące się na naszej skórze mogą osadzać się w ujściach mieszków włosowych i wpływać na nasilenie objawów.

Trądzikowe zmiany skórne w postaci niedoskonałości o charakterze zapalnym pojawiają się także pod wpływem obecności bakterii. Oczywiście bakterie, które występują na skórze człowieka, są niezbędne do zachowania równowagi mikrobiomu. Jednak nadmierna produkcja sebum, zatykanie porów i powstawanie zaskórników stwarzają im idealne warunki do żerowania i namnażania. W ten sposób dochodzi do nadkażeń bakteryjnych.

Mówiąc o trądziku pospolitym, nie sposób nie wspomnieć o jego odmianach. Ich klasyfikacja bardzo często zależna jest od różnych czynników, np. przyczyn, które stoją za rozwojem danej odmiany dermatozy i nasilenia objawów towarzyszących chorobie. Ich znajomość jest istotna, by wiedzieć w jaki sposób radzić sobie z daną dermatozą, a także kiedy zasięgnąć pomocy specjalisty. Jak rozpoznać rodzaj trądziku?

Trądzik zaskórnikowy – charakterystyka

Jedną z najczęściej występujących odmian trądziku pospolitego jest trądzik zaskórnikowy. To najłagodniejsza odmiana tej dermatozy o niezapalnym charakterze. Charakterystycznym objawem są zaskórniki zamknięte i otwarte. Co warto o nich wiedzieć?

Zaskórniki określa się mianem wykwitu pierwotnego, gdyż często stanowią pierwszy objaw trądziku. To jedna z cech charakterystycznych skóry ze skłonnościami do przetłuszczania się. Mogą pojawić się także w przypadku niewłaściwej keratynizacji, czyli nadmiernego rogowacenia naskórka, na którą narażone są ujścia gruczołów łojowych. Kiedy keratynizacja naskórka ulega zaburzeniu, można zauważyć, że skóra staje się matowa i szorstka, a na jej powierzchni pojawiają się charakterystyczne czarne kropki i drobniutkie białe grudki. Wyróżnić można dwa rodzaje zaskórników:

  • zaskórniki otwarte - ich bardziej popularna nazwa to wągry. Tworzą się na skutek zablokowania ujść gruczołów łojowych masą łojowo-rogową. W swojej centralnej części posiadają niewielki otwór, przez który masa wydobywa się na zewnątrz. Z kolei ich charakterystyczne ciemne zabarwienie wynika z utleniającej się keratyny i nagromadzenia melaniny. Dość łatwo ulegają nadkażaniu i mogą przekształcać się w zmiany skórne o charakterze zapalnym;
  • zaskórniki zamknięte - na pierwszy rzut oka bywają niezauważalne. Często wyczuwa się je dopiero przy dotykaniu skóry. Są bardzo małe i drobne. Powstają na skutek nagromadzenia korneocytów wokół ujść gruczołów łojowych.

Oprócz powstawania zaskórników w przypadku trądziku zaskórnikowego można zauważyć, że skóra wygląda na mocno zanieczyszczoną i nadmiernie przetłuszczoną, szczególnie w okolicy strefy T. W przypadku trądziku zaskórnikowego wągry zlokalizowane są przede wszystkim na twarzy (głównie na nosie, policzkach, brodzie i czole). Mogą jednak występować również na dekolcie, ramionach i plecach.

Trądzik grudkowo-krostkowy – objawy

Trądzik krostkowy lub trądzik grudkowo-krostkowy to kolejna odmiana trądziku pospolitego. Jest bardziej uciążliwa niż trądzik zaskórnikowy, gdyż oprócz zaskórników na skórze pojawiają się grudki i krostki. Te mogą stać się bolesne, a także przekształcać się w stany zapalne.

Trądzik grudkowo-krostkowy jest charakterystyczny dla okresu dojrzewania, jednak może wystąpić również u dorosłych. Podobnie jak trądzik zaskórnikowy, oprócz skóry twarzy może obejmować klatkę piersiową i plecy. Dodatkowo krostki mogą przekształcać się w blizny i pozostawiać po sobie przebarwienia pozapalne.

Trądzik piorunujący – cechy

Trądzik piorunujący to najcięższa w przebiegu i jednocześnie najrzadsza odmiana trądziku pospolitego. Co ciekawe, prawie zawsze dotyczy głównie chłopców przechodzących okres dojrzewania, najczęściej około 15. roku życia. Charakteryzuje się bardzo bolesnymi objawami. Symptomy obejmują skórę twarzy, klatki piersiowej oraz pleców. Oprócz tego często występują objawy ogólne, jak bardzo wysoka gorączka czy objawy ze strony układu kostnego i mięśniowego.

Nazwa trądziku piorunującego wywodzi się z tego, że zmiany pojawiają się nagle, gwałtownie i bardzo szybko postępują. Jaka jest przyczyna tej dermatozy? Nie została ona w pełni poznana, jednak bardzo często jest on efektem niewłaściwie leczonego trądziku skupionego. Przyjmuje się, że wpływ mogą mieć również zaburzenia hormonalne. Mimo to, niezależnie od tego, co wywołało trądzik piorunujący, niezbędne jest jak najszybsze wdrożenie leczenia. Inaczej może dojść do trwałych uszkodzeń skóry.

Objawami trądziku piorunującego są zmiany skórne o ropnym, krwotocznym lub martwiczym charakterze. Zmiany w bardzo łatwy sposób ulegają nadkażeniu, przez co na skórze tworzą się torbiele i guzki. Trądzik piorunujący wymaga hospitalizacji. Leczenie trądziku piorunującego często opiera się na doustnym przyjmowaniu kortykosteroidów lub retinoidów.

Trądzik guzkowo-cystowy – jak wygląda?

Trądzik guzkowo-cystowy funkcjonuje także pod nazwą trądziku torbielowatego. Jego cechą charakterystyczną są torbiele ropne w postaci sporych guzów wypełnionych treścią ropną. Jest to dość poważna odmiana trądziku pospolitego, gdyż nieleczona może pozostawiać blizny potrądzikowe.

Objawy trądziku guzkowo-cystowego najczęściej dotyczą chłopców w okresie dojrzewania, jak i dorosłych mężczyzn. W przypadku kobiet występuje znacznie rzadziej. Przyczyny powstawania trądziku torbielowatego mają związek z nadprodukcją łoju wywołaną przez androgeny, a także rogowaceniem naskórka. To sprawia, że nadmiar łoju nie jest w stanie wydostać się na zewnątrz, co prowadzi do zatkania gruczołu. Następnie w wyniku żerujących na skórze bakterii dochodzi do zakażenia, rozwoju stanu zapalnego i powstania cysty lub torbieli ropnych. Te mogą występować na skórze pojedynczo lub zlewać się ze sobą i tym samym obejmować większy obszar twarzy.

W przypadku trądziku torbielowatego bardzo częstym problemem są nieestetyczne i trudne do usunięcia blizny. W ich pozbyciu pomocne mogą okazać się peelingi chemiczne oraz inne profesjonalne zabiegi, jak laseroterapia. Należy jednak pamiętać, by wykonanie takiego zabiegu zawsze skonsultować z dermatologiem.

Trądzik różowaty – przyczyny i objawy

Kiedy mówimy o trądziku, najczęściej pierwszym skojarzeniem, jakie przychodzi nam na myśl, jest przetłuszczająca się, świecąca skóra, zaskórniki i wypryski. Tymczasem podejmując temat rodzajów tej dermatozy, warto zwrócić uwagę na to, że trądzik nie zawsze musi wiązać się z wymienionymi wyżej objawami. Przykładem może być trądzik różowaty.

Trądzik różowaty to przewlekła i zapalna choroba skóry twarzy. W swoim pierwotnym stadium obejmuje przede wszystkim obszar środkowej części twarzy. Najczęściej występuje u kobiet w średnim wieku, jednak nie jest to regułą. Również młodsze osoby mogą doświadczać jego pierwszych objawów już w wieku 25 lat.

Problemem związanym z trądzikiem różowatym jest fakt, że w swojej początkowej fazie jest bardzo trudny do rozpoznania. Jego pierwszym objawem jest zaczerwienienie skóry i rumień o charakterze napadowym oraz nadmierna reaktywność naczyń krwionośnych.

Z czasem naczynia krwionośne ulegają trwałemu rozszerzeniu, w wyniku czego powstają teleangiektazje. Jednocześnie mogą zacząć tworzyć się obrzęki oraz stan zapalny. W przypadku tego rodzaju trądziku wymienionym objawom mogą towarzyszyć świąd, pieczenie i wysypka na skórze.

Jeśli w tym czasie nie zostaną podjęte żadne kroki, trądzik różowaty ulega utrwaleniu. Oprócz tego na skórze pojawiają się krostki i grudki (stąd nawiązanie nazwą do trądziku). Niestety zmiany mogą mieć również charakter przerostowy, dochodzi także do przerostu nosa.

W przypadku trądziku różowatego można wyróżnić następujące postacie:

  • rumieniową z teleangiektazjami;
  • grudkowo-krostkową;
  • przerostowo-naciekową;
  • oczną;
  • ziarniniakową.

Nawiązanie w nazwie do trądziku ma związek z krostkami i grudkami, jakie występują w przypadku jednej z postaci. W trądziku różowatym nie występują zaskórniki. Wczesne rozpoznanie tej choroby jest bardzo istotne. Stosowanie nieodpowiednich kosmetyków i błędne zakładanie, że jest to jedna z odmian trądziku pospolitego, może znacznie pogorszyć kondycję skóry i nasilić objawy.

Jakie są przyczyny trądziku różowatego?Niestety nie istnieje tutaj jedna ogólna przyczyna. Bardzo często występuje on wśród osób o jasnej karnacji i skórze naczynkowej. Do przyczyn dermatozy można zaliczyć:

  • uwarunkowania genetyczne;
  • zaburzenia hormonalne;
  • zaburzenia naczyniowo-ruchowe.

Dodatkowo istnieje szereg czynników, których obecność może znacznie nasilać symptomy choroby. Zaliczamy tutaj:

  • spożywanie ostrych i mocno doprawionych potraw;
  • spożywanie alkoholu (głównie czerwonego wina);
  • palenie papierosów;
  • częste picie mocnej kawy i herbaty;
  • produkty żywnościowe zawierające w składzie histaminę;
  • nagłe zmiany temperatury;
  • bardzo intensywną aktywność fizyczną;
  • niektóre składniki zawarte w kosmetykach (glikol propylenowy, alkohol etylowy);
  • miejscowe stosowanie leków na bazie kortykosteroidów lub retinolu;
  • wpływ promieniowania słonecznego;
  • nieodpowiednią pielęgnację: korzystanie z intensywnie oczyszczających i mocno złuszczających kosmetyków, które uszkadzają warstwę hydrolipidową i podrażniają skórę.

W leczeniu trądziku różowatego skuteczne mogą okazać się profesjonalne zabiegi na skórę. Jednak równie ważną rolę odgrywa tutaj unikanie czynników nasilających objawy, jak i stosowanie łagodnych i delikatnych w działaniu kosmetyków.

Trądzik hormonalny – kogo dotyczy?

Występowanie trądziku ma bardzo duży związek z aktywnością hormonów. Zaburzenia hormonalne o różnym podłożu (gwałtowny spadek lub wzrost) mogą mieć spory wpływ na aktywność gruczołów łojowych. Efektem tego jest nadmierne wydzielanie łoju i zaczopowanie gruczołów łojowych. Następnie dochodzi do powstania grudek, krost lub bolesnych cyst. Mogą wystąpić również torbiele ropne. Tę dermatozę określamy mianem trądziku hormonalnego, jednak znana jest także pod nazwą trądzik dorosłych.

Trądzik hormonalny może uaktywnić się w różnych momentach naszego życia. Często jest on kontynuacją trądziku młodzieńczego (jest to tzw. trądzik przetrwały). Nie jest to jednak reguła, gdyż trądzik hormonalny może pojawić się również u dorosłych osób, które do tej pory nie posiadały problemów z niedoskonałościami.

W przypadku trądziku hormonalnego zmiany skórne pojawiają się często w okresie miesiączki. Mogą wystąpić również po narodzinach dziecka lub w momencie odstawienia tabletek antykoncepcyjnych.

Czym trądzik hormonalny różni się od trądziku młodzieńczego?Zmiany trądzikowe o charakterze hormonalnym posiadają przede wszystkim inną lokalizację. Najczęściej występują w tzw. strefie U, czyli linii żuchwy i brodzie. Często pojawiają się na szyi.

Oprócz tego hormonalne zmiany trądzikowe mają postać twardych krost i bolesnych, głęboko umiejscowionych grud o znacznie większych rozmiarach niż trądzik pospolity. Są bardzo bolesne i niestety dość często pozostawiają po sobie blizny.

Przy trądziku młodzieńczym zmiany skórne często znikają samoistnie lub wymagają niewielkiej ingerencji. W przypadku trądziku o charakterze hormonalnym leczenie jest o wiele trudniejsze i może trwać wiele miesięcy.

Trądzik ropowiczy – co to jest?

Trądzik pospolity może przyjmować różne formy. Jedną z nich jest trądzik ropowiczy. Nie występuje zbyt często, jednak okazuje się bardzo trudny w leczeniu. Przy trądziku ropowiczym mamy przede wszystkim do czynienia z obecnością torbieli ropnych, które zwiększają prawdopodobieństwo powstawania blizn. Zmiany mogą być rozległe i utrzymywać się przez bardzo długi czas.

Trądzik ropowiczy bardzo często występuje w okresie dojrzewania, także niezależnie od płci. Jakie przyczyny odpowiadają za trądzik ropowiczy? Należy zaliczyć tutaj zarówno nadmierny łojotok wywołany przez gruczoły łojowe, jak i nadkażanie zmian, które prowadzi do zaostrzenia trądziku i powstawania ropnych torbieli.

Jak leczyć trądzik ropowiczy? Niestety jest on bardzo trudny w leczeniu, gdyż gojenie się zmian najczęściej odbywa się przez bliznowacenie. Powstałe blizny często są nierówne lub wciągnięte w głąb skóry. Stąd w przypadku leczenia trądziku ropowiczego warto skorzystać z pomocy dermatologa.

Trądzik skupiony – objawy i leczenie

Trądzik skupiony to choroba skóry, która zdecydowanie częściej występuje u dorosłych mężczyzn. W przypadku kobiet notuje się ją bardzo rzadko. Trądzik skupiony to dermatoza o bardzo ciężkim przebiegu. Oprócz zmian, które są typowe dla trądziku pospolitego, można wyróżnić torbiele ropne oraz bardzo głębokie nacieki, które często zlewają się ze sobą. Inną charakterystyczną cechą trądziku skupionego jest bardzo duża liczba zaskórników o znacznie większych rozmiarach.

Częstą konsekwencją tego rodzaju trądziku są blizny, które okazują się bardzo trudne do usunięcia. W trakcie gojenia mogą powstawać blizny zanikowe, przymieszkowe lub bliznowce. Są to przerośnięte i stwardniałe zmiany skórne.

Trądzik skupiony najczęściej występuje na twarzy, jednak oprócz tego zmiany zapalne i bolesne krosty mogą pojawić się w mniej oczywistych miejscach, jak pachy, okolice pachwin lub pośladków. W przypadku trądziku skupionego bardzo ważna jest odpowiednia terapia zaproponowana przez dermatologa (często niezbędne jest leczenie farmakologiczne), jak również zwracanie uwagi na właściwą pielęgnację skóry.

Trądzik bliznowaty – jak rozpoznać?

Trądzik bliznowcowy to również dermatoza charakteryzująca się ciężkim przebiegiem. Ten rodzaj trądziku polega na występowaniu silnego stanu zapalnego, a także powstawaniem bliznowców, czyli blizn o charakterze przerostowym. Te mogą zlewać się ze sobą i jednocześnie wystają ponad powierzchnię skóry. To odróżnia trądzik bliznowcowy od pospolitego.

Pierwszy etap choroby polega na zatkaniu ujść gruczołów łojowych, co prowadzi do nadmiernego rogowacenia. Takie warunki stwarzają idealne środowisko do namnażania się bakterii. Następnie rozwija się stan zapalny i zaczyna tworzyć się ropień.

Utrzymujący się stan zapalny to pierwszy wyznacznik dla powstawania blizn. Faza może trwać od 48 do nawet 72 godzin. Wtedy rozszerzeniu ulegają naczynia krwionośne, a także tworzy się obrzęk skóry. Następnie dochodzi do wzmożonej syntezy włókien kolagenowych w wyniku namnażania się fibroblastów. W ten sposób tworzy się tkanka, która wypełnia powstały ubytek skóry. Na samym końcu dochodzi do wytworzenia się nieestetycznej blizny przerostowej.

Jakie są przyczyny występowania trądziku bliznowcowego? Spory wpływ ma tutaj wzrost poziomu androgenów (męskich hormonów płciowych), czego efektem jest bardzo silny łojotok skóry. Co więcej, czynnikami nasilającymi objawy tego trądziku mogą być stres, nadmierna potliwość czy bardzo wilgotny klimat.

Trądzik wywołany – jak się objawia?

Czym jest trądzik wywołany? To silna reakcja skóry najczęściej na konkretny czynnik drażniący. Jego przebieg nie jest tak zaawansowany, jak w przypadku innych rodzajów trądziku, gdyż najczęściej znika samoczynnie. Do tej dermatozy można zaliczyć na przykład trądzik zawodowy (dotyczy osób mających stały kontakt z różnymi substancjami chemicznymi, np. chlorem, składnikami farb itd.) czy trądzik kosmetyczny. Przyczyną trądziku kosmetycznego najczęściej jest stosowanie kosmetyków, które charakteryzują się działaniem komedogennym, a więc takim, które może prowadzić do zatykania porów i powstawania zaskórników.

Trądzik wywołany to bardzo często także trądzik niemowlęcy. Wpływ na jego obecność na skórze małego dziecka mają hormony matki, które powodują powstawanie charakterystycznych krostek. Trądzik noworodkowy najczęściej ustępuje samoistnie.

Jak rozpoznać rodzaj trądziku?

Jak rozpoznać rodzaj trądziku

Trądzik młodzieńczy, trądzik zawodowy, zaskórnikowy czy też trądzik samouszkadzający – jak można zauważyć, istnieje tak wiele form trądziku, że rozpoznanie wszystkich rodzajów może okazać się problematyczne. Niektóre ze zmian trądzikowych dają nam bardzo charakterystyczne objawy. Inne, jak chociażby trądzik piorunujący, dotyczą nie tylko skóry twarzy, ale i ciała, zwłaszcza że objawy dotyczą także całego organizmu.

Wiele z odmian trądziku może prowadzić nie tylko do nasilenia łojotoku, ale jednocześnie pozostawać po sobie trudne do usunięcia ślady w postaci blizn. To sprawia, że obecność tej choroby może mieć decydujący wpływ na nasze samopoczucie, kontakty z innymi, a często stanowić źródło kompleksów. Dlatego też w przypadku wystąpienia zmian trądzikowych warto udać się do dermatologa.

Wizyta u dermatologa pozwoli nam rozwiać wszelkie wątpliwości co do choroby. Przede wszystkim lekarz będzie w stanie trafnie ocenić, z jakim rodzajem trądziku w rzeczywistości mamy do czynienia. Jednocześnie wykluczy prawdopodobieństwo innych chorób skóry, które często mogą dawać podobne objawy jak trądzik, jednak ich leczenie przebiega w zupełnie inny sposób.

Wizyta u dermatologa może okazać się pomocna również przy leczeniu blizn. Specjalista nie tylko dopasuje odpowiednie leki adekwatne do nasilenia zmian, ale też będzie w stanie zaproponować kurację lub zabieg, dzięki któremu będziemy mogli cieszyć się gładką skórą.

Nie należy jednak zapominać, że w leczeniu trądziku pomocna może okazać się zmiana stylu życia, nawyków żywieniowych czy pielęgnacji. Jak wiadomo, za nasilanie i powstawanie trądziku bardzo często odpowiadają źle dobrane kosmetyki. Te nadmiernie przesuszając skórę i uszkadzając warstwę hydrolipidową, prowadzą do nadmiaru produkcji sebum oraz powstawania zaskórników.

Skóra trądzikowa wymaga od nas wyjątkowej troski i uwagi. Wiele osób zapomina o tym, że produkuje ona nadmierną ilość sebum, a przy tym jest ona bardzo wrażliwa i reaktywna. Dlatego też przy skórze trądzikowej warto wybierać preparaty o silnym działaniu przeciwzapalnym, które jednocześnie są łagodne dla skóry. W ich składzie powinny znaleźć się takie składniki aktywne jak kwas salicylowy oraz kwas azelainowy.

By pielęgnacja skóry trądzikowej przynosiła efekty, powinna być w pełni zbalansowana. Stąd odpowiednią uwagę warto poświęcić przede wszystkim kosmetykom, których używamy do jej oczyszczania. Należy wybierać takie produkty, które skutecznie usuwają nadmiar sebum i zanieczyszczeń, ale jednocześnie nie podrażniają i nie przesuszają skóry.

Takim kosmetykiem jest Oczyszczający Żel do Mycia ciała i twarzy od CeraVe. Odpowiednio oczyszcza i usuwa nadmiar sebum. Został wzbogacony w takie składniki aktywne jak ceramidy, niacynamid oraz silnie nawilżający kwas hialuronowy. Takie połączenie sprawia, że skóra już na etapie oczyszczania staje się nawilżona, a jej bariera ochronna wzmocniona.

CeraVe wygładzający żel do cery trądzikowej

Jeśli Twoja skóra jest szorstka i występują na niej krosty i grudki, warto zainteresować się dermokosmetykiem, jakim jest CeraVe SA Wygładzający Żel do Mycia. Jego formuła, która została opracowana wraz z dermatologami, bardzo delikatnie oczyszcza i złuszcza naskórek, jednocześnie nie naruszając bariery ochronnej. Jest to możliwe dzięki kwasowi hialuronowemu, kwasowi salicylowemu oraz 3 niezbędnym ceramidom.

Wygładzający żel do mycia twarzy nie tylko oczyszcza i delikatnie złuszcza skórę, ale jednocześnie koi ją i odświeża. Jest kosmetykiem hipoalergicznym, dlatego bardzo dobrze sprawdzi się w przypadku wrażliwej i reaktywnej skóry.

Dla skóry skłonnej do trądziku i niedoskonałości, w tym wrażliwej, polecamy także Żel Myjący Przeciw Niedoskonałościom. Zawiera ceramidy, białą glinkę, niacynamid i kwas salicylowy. Jest bezzapachowy i niekomedogenny. Żel odznacza się delikatną konsystencją, która pozostawia skórę bez uczucia wysuszenia czy ściągnięcia. Jego regularne stosowanie pozwala na zmniejszenie liczby niedoskonałości i zredukowanie nadmiaru sebum.

CeraVe nawilżająca pianka do cery trądzikowej

Jeśli Twoja skóra trądzikowa jest wyjątkowo wymagająca i klasyczna formuła żelu jej nie odpowiada, warto sięgnąć po dermokosmetyk od CeraVe, jakim jest Nawilżający Krem-Pianka do Mycia. Ten łagodny produkt posiada dwuzadaniową formułę: oczyszcza skórę z zanieczyszczeń i nadmiaru sebum, jednocześnie pozostając dla niej bardzo delikatnym. Dzięki ceramidom i kwasowi hialuronowemu nie przesusza wymagającej skóry.

CeraVe krem z filtrem do cery trądzikowej

W przypadku skóry trądzikowej warto zadbać również o jej odpowiednie nawilżenie oraz ochronę przeciwsłoneczną, gdyż promieniowanie UV może nasilać zmiany. Poniższe produkty doskonale spełniają oba te warunki. Pierwszy z nich - Nawilżający Krem do Twarzy SPF 30, w którym znajdziesz kojący niacynamid, nawilżający kwas hialuronowy i 3 kluczowe ceramidy skutecznie wzmocni naturalną barierę ochronną skóry. Jeżeli potrzebujesz silniejszej ochrony przed słońcem, sięgnij po Nawilżający Krem do twarzy SPF 50.

Rodzaje trądziku – podsumowanie

Słowo trądzik kryje w sobie wiele znaczeń. Może dotyczyć częstych, jak i bardzo rzadkich odmian trądziku pospolitego lub też oznaczać reaktywną i naczynkową skórę, która charakteryzuje trądzik różowaty. Co więcej, inne odmiany trądziku mogą powodować powstawanie nie tylko bolesnych krost czy torbieli, ale także blizn, które są nieestetyczne i nierzadko trudne do usunięcia.

Świadomość i znajomość różnych odmian trądziku jest bardzo istotna. Dzięki niej zyskujemy informacje, które pozwalają nam wstępnie określić, z jaką dermatozą możemy mieć do czynienia. Nie należy jednak zapominać, że w uzyskaniu 100% pewności może pomóc wizyta u dermatologa.


Bibliografia :

1. L. Baumann, Dermatologia estetyczna, Warszawa 2013;

2. L. Marek, Trądzik, https://www.mp.pl/pacjent/dermatologia/choroby/chorobyskory/74475,tradzik-pospolity, [dostęp: 27.07.2022].

3. E. Robak, L. Kulczycka, Trądzik różowaty-współczesne poglądy na patomechanizm i terapię, [w:] Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 2010.

4. A. Zalewska, A. Piasecka, Trądzik w aspekcie farmakologicznym i socjologicznym, https://wsiiz.pl/dokumenty/wydawnictwo/publikacje/kosmetologia_ebook.pdf#page=137, [dostęp: 27.07.2022].

Message
Download Chrome